[Simbax]

World of Tanks

Gatunek: MMO, symulacja, RPG

Platforma: PC

Wymagania: Windows XP wzwyż, procesor 2,2 GHz, pamięć 2 GB RAM, 3,5 GB wolnego miejsca na dysku twardym, karta graficzna 256 MB, łączę 128 kbps

Liczba graczy: 30 (15v15) w jednej rozgrywce

Opis/recenzja/whatever:

Na początek sprawy najważniejsze. Została wydana przez Wargaming.net, zamknięta beta stała się dostępna w 2010 roku, otwarta w 2011, pochwalę się, że w niej uczestniczyłem, potem zapomniałem o grze, a teraz znowu w nią gram. Wymagania całkiem spore jak na MMO, ale możemy się za to cieszyć dosyć realistycznymi modelami czołgów, czego nie mogę powiedzieć o mapach. Grafika zła nie jest, ale lepsza optymalizacja by się przydała, bo do pięknych tez nie należy. Gatunek dosyć mocno naciągany, daleko temu do symulacji. RPG-em jest dlatego, że kupujemy nowe czołgi, które mają swój określony poziom, rozbudowujemy je, zdobywamy doświadczenie i tym podobne bzdety, właściwa rozgrywka to już zwykła, taktyczna strzelanka. Tyle informacji w jednym akapicie, teraz trzeba to rozdrobnić na czynniki pierwsze.

Muszę niestety ponarzekać. League of Legends przyzwyczaił mnie do tego, że płacenie prawdziwymi pieniędzmi jedynie przyśpiesza proces zdobywania nowych postaci i innych rzeczy, a w trakcie gry liczy się tylko doświadczenie i nie ma żadnej przewagi nad tym, który gra za darmo, a tym który nie ma co robić z pieniędzmi. Tutaj niestety jest inaczej, chociaż aż tak źle nie jest. Mamy dwie waluty: srebrniki i złoto. To pierwsze dostajemy za każdą bitwę, natomiast za drugie już musimy płacić. To znaczy, że np. za 10 złotych otrzymamy 100 złota (ceny są wysokie, nie podam ich dokładnie, zainteresowany sobie sprawdzi). Za to możemy wymieniać doświadczenie na wolne doświadczenie (o czym za chwilę), zmienić imiona i nazwiska naszej załogi, przemalować sobie nasz kochany czołguś albo, o zgrozo, kupić sobie najlepszy pojazd na danym tierze (o tym też za chwilę), ignorując nawet badania (cholera, to też dopiero za momencik). Na szczęście da się je zastrzelić, chociaż mają jakąś tam taryfę ulgową i na pewno się nimi przyjemniej gra. Ach, te mikropłatności to potrafią człowieka wykończyć, cały akapit o nich.

Omówmy sobie jak to wygląda gra przed bitwą. Dostajemy swój własny garaż z pięcioma miejscami i aż cztery darmowe czołgi, czterech różnych nacji. Tak, moi drodzy, możemy sobie wybrać czy będziemy jeździć przemalowanymi, kradzionymi, niemieckimi, siejącymi postrach w trakcie wojen światowych czołgami, albo wykorzystamy niecny sprzęt ZSRR, może sprawdzimy, czy USA im dorównuje lub spróbujemy obudzić niewykorzystany potencjał francuzów. Zaczynają się elementy erpegowe. Otóż rozwijamy się w dosyć nietypowy sposób, to nie jest gra, w której masz jak najszybciej dojść do najlepszego pojazdu. Zostało to rozwiązane tzw. drzewkami rozwoju. Wybieramy sobie jedną nację, nabijamy doświadczenie i zarabiamy pieniądze pierwszym czołgiem, po czym wybieramy jedną z kolejnych dróg rozwoju. Lecimy sobie w dół, aż w końcu dojdziemy do takiego punktu, w którym drzewko się kończy, albo jakiś pojazd tak nam się spodoba, że nie będziemy chcieli się przesiąść do następnego. Jest w czym wybierać, mamy tu produkowane masowo czołgi historyczne, a także prototypy. Ich wygląd, statystyki opierają się na rzeczywistości, oczywiście dla dobra balansu gry zostały nieco zmienione, ale to nadal historia. Szczerze, trochę się zacząłem nawet interesować militariami. Niech mi teraz ktoś powie, że gry to zło i niczego nie uczą. Osobiście mu wyrwę język, wydłubię oczy, złamię nogę i wypuszczę na wolność.

Z czym wam się kojarzy samo słowo "czołg"? Zapewne z ciężkim pojazdem, jeżdżącym wolniej niż babcia na wózku inwalidzkim, którego nie sposób nawet zarysować. Po części masz rację, ale teraz cię zaskoczę. Te potworki są w stanie jechać nawet z prędkością 60 km/h i wcale nie są tak twarde. Wybór drzewka ma bardzo duże znaczenie, każdym pojazdem się inaczej jeździ. Lekkie służą za zwiad i ewentualne wsparcie. Stojący w miejscu lekki czołg to martwy czołg, zapamiętajcie tę sentencję, jeśli zamierzacie sobie pograć. Średnie są różnorodne i uniwersalne. Lepsze niż lekkie, ale słabsze niż ciężkie. Mogą nawet troszeczkę wytrzymać na froncie, ale lepiej, żeby zaszły wroga od boku i tyłów. Zajęty ostrzałem ciężkich, wytrzymałych i potężnych czołgów nie zauważy nawet, że mu się silnik z tyłu zapalił. Tymczasem niszczyciele ukrywają się w bezpiecznej odległości od walki i niczym snajperzy zdejmują wrogie jednostki na jeden do góra dziesięciu strzałów. Zazwyczaj wystarczą dwa, ale zawsze można spotkać jakiegoś irytującego bydlaka. Poza tym działa samobieżne, inaczej artyleria, wysyła raz na minutę pocisk w niebo, który dzięki dobrze wykorzystanej fizyce potrafi opaść prosto na wrogi czołg. Wojna, szeregowy, jeden błąd może cię drogo kosztować, więc myśl i nie porywaj się na coś, co cię może przewiercić na wylot.

Zaczyna się bitwa. Sojusznicy ustawiają się na swoich pozycjach. Rozglądasz się po terenie. Gdzie iść, czy gdzieś kogoś brakuje? Lepiej się chować i czekać, aż przeciwnik sam przyjdzie czy robić czysty wjazd? Porozumiewasz się z kolegami z drużyny, ustalacie na szybko strategię. Lekkie czołgi wyruszają popełnić samobójstwo na tyły wroga. Giną w słusznej sprawie, wiemy gdzie tamci są. Uważać tam po lewej, niszczyciele czyhają na was w krzakach. Trzymać się w mieście za budynkiem, kąt 20-30 stopni w stronę ostrzału, nie wychylać się. Zaraz tu będą. Po prawej nic nie ma, średnie - jedźcie tam i pozbędzcie się artylerii, bo inaczej nas wystrzela jak kaczki. Ewentualnie przejmijcie ich bazę, w trakcie, gdy my tu bronimy. W zależności od szczęścia albo przejmiemy im bazę, albo nawet ich wszystkich zniszczymy. W obydwu przypadkach - wygramy. Jeśli ktoś nie wykona swojej roboty to możemy mieć problem, ale nie ma poddawania się. Wojna, albo my albo oni. Co ty robisz?! Zginąłeś matole, właśnie wjechałeś na otwarte pole.

Wygraliśmy, przegraliśmy, nieważne. Załoga cała i zdrowa wróciła do garażu. Trzeba zapłacić za amunicję i naprawę. O, proszę, tym razem wyszliśmy na plusie, zarobek ok. 5 tys. Zobaczmy, czy doświadczenie jakie zdobyliśmy pozwoli nam na odkrycie nowych części lub nawet całkiem nowej maszyny. Ach, wiemy już wszystko i kupiliśmy wszystko w temacie tego modelu, teraz czas uzbierać na coś nowego. Jedziemy na następną bitwę, panowie. Wojna wciąż trwa.

Ach, zapomniałem o czymś wspomnieć. Każdy czołg posiada swoje własne doświadczenie, tak samo załoga będzie musiała się uczyć obsługiwania każdego pojazdu od nowa. Każdy czołg ma też swoje własne, małe drzewko, w którym za punkty doświadczenia badamy kolejne działa, zawieszenia, silniki, wieże i w końcu odkrywamy kolejny tier (poziom), tym samym nowy pojazd. Gdy już wymaksujemy naszego pokemona, możemy przyśpieszyć szkolenie załogi lub zbierać dalej doświadczenie, które później, niestety za złoto, możemy wymienić na tzw. wolne doświadczenie, które może być wykorzystane w pozostałych czołgach.

Dużo czołgów i map, ciągle dochodzą nowe. Podobno będziemy mogli się spodziewać nawet kilka naszych polskich badziewi. Wbrew pozorom potrafi wciągnąć, byłem pesymistycznie nastawiony, ale dobrze się przy niej bawiłem, właściwie to wciąż się dobrze bawię. Link do strony oficjalnej w obrazku, na koniec mogę tylko życzyć przyszłym czołgistom udanych łowów. Spocznij, odmaszerować.